نــا گـفـته ها !

تــا کــی ضــرر ؟!

ما انسان ها همیشه توی ضرر هستیم. ان الانسان لفی خسر* الا الذین آمنو وعملوا الصالحات " همانا انسان همواره در زیان است*غیر از کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام میدهند.

خدا توی قرآنش شرط و شروطی برای زیان کردن  و نکردن گذاشته ولی به نظر من –که البته کسی نیستم ولی برداشتم اینه- همان کسانی که ایمان آوردن و عمل صالح انجام دادن هم توی روز قیامت حسرت میخورند. دلیل حرفم رو هم با یه مثال بیشتر توضیح میدم.

دنیا رو مثل یه غار تاریک فرض کنید و انسان ها هم سه دسته. خدا به این سه دسته میگه که توی این غار تاریک چیزایی هست که وقتی از غار بیرون بیرون اومدید به دردتون میخوره. من به همتون یه چراغ میدم تا بتونید راه خودتون رو پیدا کنید ولی نمیتونید ببینید که این اشیاء با ارزشی که دربارشون گفتم چیه. شاید حملش براتون کمی سخت باشه ولی هر جوری که سلاح میدونید عمل کنید. من بهتون اختیار کامل دادم. خود دانید...

تــا کــی ضــرر ؟!

ما انسان ها همیشه توی ضرر هستیم. ان الانسان لفی خسر* الا الذین آمنو وعملوا الصالحات " همانا انسان همواره در زیان است*غیر ازکسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام میدهند.

خدا توی قرآنش شرط و شروطی برای زیان کردن  و نکردن گذاشته ولی به نظر من –که البته کسی نیستم ولی برداشتم اینه- همان کسانی که ایمان آوردن و عمل صالح انجام دادن هم توی روز قیامت حسرت میخورند. دلیل حرفم رو هم با یه مثال بیشتر توضیح میدم.

دنیا رو مثل یه غار تاریک فرض کنید و انسان ها هم سه دسته. خدا به این سه دسته میگه که توی این غار تاریک چیزایی هست که وقتی از غار بیرون بیرون اومدید به دردتون میخوره. من به همتون یه چراغ میدم تا بتونید راه خودتون رو پیدا کنید ولی نمیتونید ببینید که این اشیاء با ارزشی که دربارشون گفتم چیه. شاید حملش براتون کمی سخت باشه ولی هر جوری که سلاح میدونید عمل کنید. من بهتون اختیار کامل دادم. خود دانید...

دنیا رو مثل یه غار تاریک فرض کنید و انسان ها هم سه دسته. خدا به این سه دسته میگه که توی این غار تاریک چیزایی هست که وقتی از غار بیرون بیرون اومدید به دردتون میخوره. من به همتون یه چراغ میدم تا بتونید راه خودتون رو پیدا کنید ولی نمیتونید ببینید که این اشیاء با ارزشی که دربارشون گفتم چیه. شاید حملش براتون کمی سخت باشه ولی هر جوری که سلاح میدونید عمل کنید. من بهتون اختیار کامل دادم. خود دانید...

این سه دسته وارد این غار میشن.

دسته ی اول اصلا حرف های خدا رو گوش نمیدن و نمیرن دنبال اینکه بگردن دنبال چیزایی که خدا بهشون گفته پیدا کنید تا شاید وقتی از غار بیرون اومدید به دردتون بخوره. دلیلشونم اینه که چرا بیخود بیایم خودمون رو خسته کنیم و یه سری چیزایی که معلومم نیست چیه، برداریم و برای خودمون مسئولیت و محدودیت ایجاد کنیم؟؟ بیخیالش بابا... کی به کیه؟؟ بذار بفهمیم اینجا کجاست ... این دسته مسیر غار رو طی میکنن و به آخر غار میرسن.

دسته ی دوم برای این که دست خالی از اینجا بیرون نرن و به حرف خدا هم گوش کرده باشند و رفع تکلیف کرده باشن، یه مشت یا دو مشتشون رو پُر میکنن و یه سری هم به اطراف میزنن که ببینن کجا هستن و رد میشن و اینا هم به آخر غار میرسن..

و اما دسته ی سوم که به حرفای خدا کامل ایمان دارن مو به مو دستوراتش رو گوش میکنن و انجام میدن و تا میتونن از چیزهایی که خدا گفته که براشون مفیده بر میدارن از چراغی هم که خدا بهشون داده تمام استفاده رو میکنن. و بعضی از همون دسته شاید از زیبایی ظاهرشون بزنن و تیکه ای از پیراهنشون رو پاره کنن و توی اون رو هم پر میکنن و گره میزنن تا دست خالی از غار بیرون نرن. البته با علم به اینکه حمل این بار ها سخته و توی این مدت کمی که توی غار هستن احتمال زیاد اذیت بشن و شاید مورد تمسخر دو دسته ی دیگه هم قرار بگیرن، مخصوصا گروه اول.

حالا این سه گروه از غار میان بیرون. اینجاست که همه متوجه زیان و ضرری که متحمل شدن میشن. ولی این دفعه از گروه سوم شروع میکنیم. وقتی دسته ی سوم از غار میان بیرون، خیلی شگفت زده میشن. چون اون چیزایی که خدا گفته بود جمع کنن طلا بوده ... ولی افسوس میخورن که چرا بیشتر برنداشتن.

خدا به اندازه ی طلایی که برداشتن بهشون بیرون غار (که همون آخرت باشه) درجه میده تا اون سختی موقتی که توی اون غار (که همون دنیا باشه)  کشیدن جبران بشه. اما با این تفاوت که اینجا دیگه این راحتی ابدیه و تموم شدنی توی کارش نیست(خالدین فیها) ...

اما گروه دوم  که یکی به نعل میزدن و یکی به میخ اونا خیلی بیشتر از گروه اول حسرت میخورند چون که بالاخره طلایی رو از دست دادن که میتونست اونا رو تا ابد خوشبخت کنه. این گروه هم با توجه به میزان طلایی که برداشتن رتبه بندی میشن و کارای بیهوده و حشوی که انجام دادن هم محاسبه میشه. اینجاست که از همین گروه هم شاید کسانی به اون خوشبختی ابدی برسن.(البته بعد از پاک شدن از کثیفی اون کارایی که نباید انجام میدادن)

اما گروه خوش گذرون سوم که کلا زدن زیر همه چی و اعتماد به خدا رو از بیخ و بن داغون کردند....

اونا وقتی از غار میان بیرون میبینن که ای دل غافل! اون چیزایی که خدا به عنوان یه خیرخواه بهشون گفته بود که بردارین و شاید کمی هم حملش مشکل باشه –البته در مدت کوتاه راه- طلا بوده، این جائه که آه از نهادشون بر میاد که ای کاش یکم به حرف خدا گوش کرده بودیم و اینقدر بازیگوشی نمیکردیم... به آسونی و لذت گذرای غار {دنیا} دل نمی بستیم و یکم طلا بر میداشتیم !!!

.....

ولی دیگه این حسرت کاری رو از پیش نمیبره... و این دسته هستند که تا ابد توی حسرت آسودگی {بهشت} هستند و توی عذابی که خودشون برای خودشون مهیا کردن می ســــوزند و می ســــوزند...

و توان سازش برایشان نیست....

 قبل از این که یه نکته ی دیگه رو بگم، باید عذر خواهی کنم که مثالم خیلی طول کشید .. ولی چه میشه کرد؟؟ گاهی اوقات برای ملموس کردن بعضی از مسائل باید به مثال ها روی اورد...

حالا با این تفاسیر که نتیجه گرفتیم همه ی ما یه جورایی توی زیان هستیم، اکثر ما دل خوش کردن به یه تیکه پاره آهن برای خودشون جمع کردن(با توجه به مثال)...

{{{شاید بگید که مگر نگفتی که فقط توی اونجا طلا پیدا میشد؟؟ باید بگم آره ولی ما میتونیم با عوامل مختلفی این اعمال خوب (طلا) رو ضعیف، یا در بعضی از موارد از بین ببریم... عواملی مثل : ریا (شرک اصغر)، نداشتن توجه به خدا، منت یا طلبکار بودن و ... هزار ها مثال دیگه ای که هم من میدونم و هم شمایی که داری این مطلب رو میخونی.}}}

حالا بگیم همون پاره آهن رو هم به قیمت نون خشکی ازمون میخرن، نه به عنوان یه چیز با ارزش.. حالا بازم همون کسی که آهن رو رسونده به آخر کار هم بهتر از کسی هست که اصلا بیخیال توجه به اونور شده و فقط چسبیده به لذت و غفلت و شهوت خودش... واقعا باید به حال این افراد دعا کرد چون که فقط خدا میدونه که چجوری میتونن توی اون دنیا جواب خدا رو بدن...

زیان تا کجـــــــا ؟؟؟

یادمون نره که ماهی رو هر وقت از آب بگیریم تازست...

                                کاش بپـذیــــــــــری مرا ...

                                                           ای خـــــــــــــــدا ....