نــا گـفـته ها !

خیلی وقت ها ما فکر میکنیم برای اینکه امام زمانمون ظهور کنه باید همه یکباره تمام گناهانمون رو کنار بذاریم و از کار و زندگی بزنم و صبح تا شب بشینیم عبادت کنیم. در حالی که اینطور نیست. ما میتونیم با روش تدریج زمینه ساز ظهور آقا بشیم .

شاید بگید که روش تدریج دیگه چه صیغه ایه؟؟ برای بهتر درک کردن این مطلب میخوام یه مثال بزنم

فکرش رو بکنید که مثلا شرکت آب بیاد اعلام کنه که آی مردم هرکس بیاد و روزانه یه لیترآب کمتر مصرف کنه... همه به خودشون میگن بابا دیوونه شدن اینا. حالا مثلا با این یه لیوان کم مصرف کردن ما مثلا چه اتفاقی می افته؟؟ ولی این حرف مردمیه که فقط به سطح مسئله نگاه میکنن . نمیدونن که ایران مثلا هفتاد میلیون جمعیت داره . حالا شما فکرش رو بکنید، هر فرد ایرانی بیاد و یه لیوان آب کمتر مصرف کنه چقدر صرفه جویی میشه توی مصرف آب ؟؟!! هفتاد میلیون لیوان کمتر...

حالا ارتباطش میدیم به بحث خودمون. مثلا هر فرد شیعه بیاد و توی روز یه دروغ کمتر بگه، فقط یه دروغ کمتر!!! اگر شیعه های جهان رو فقط 100 میلیون بگیریم ببینید 100 میلیون دروغ کمتر میشه .. حالا فکرش رو بکنید که اگر همینطور این روند ادامه پیدا کنه و انشاالله بعد از ریشه کن کردن دروغ بریم سراغ گناهان دیگه و کم کم زمینه رو برای ظهور آقا فراهم کنیم و خودمون رو هم برای سربازی در رکاب آقا مهیا چی؟ از این کار بهتر ؟؟!!...

واقعا کار سختیه؟؟

الان مطمئنا شمایی که داری این مطلب رو میخونی به خودت میگی: بابا مگه چند نفر به این حرفی که تو زدی میخوان عمل کنن؟؟ بابا اعلام عمومی نشده که همه بیان و گناهاشونو کم کنن!! ولی من باید به شما دوست عزیزم بگم که شمایی که توی دل خودت اینجوری گفتی میشی عین همون مردمی که گفتن بابا مثلا با یه لیوان چه اتفاقی می افته...

باور کنید ما میتونیم به همین راحتی زمینه ساز ظهور آقا و سرورمون بشیم ...

گفتم به مهدی بر من عاشق نظر کن

                                       گفتا تو هم از معصیت صرف نظر کن
گفتم به نام نامیت هر دم بنازم

                                       گفتا که از اعمال نیکت سرفرازم!!
گفتم که دیدار تو باشد آرزویم

                                       گفتا که در کوی عمل کن جستجویم

گفتم بیا جانم پر از شهد صفا کن

                                       گفتا به عهد بندگی با حق وفا کن

گفتم به مهدی بر من دلخسته رو کن

                                       گفتا ز تقوا کسب عز و آبرو کن

گفتم دلم با نور ایمان منجلی کن

                                       گفتا تمسک بر کتاب و هم عمل کن

گفتم ز حق دارم تمنای سکینه
                                       گفتا بشوی از دل غبار حقد و کینه

گفتم رخت را از من واله مگردان

                                       گفتا دلی را با ستم از خود مرنجان

گفتم به جان مادرت من را دعا کن

                                       گفتا که جانت پاک از بهر خدا کن

گفتم  ز هجران تو قلبی تنگ دارم

                                       گفتا ز قول بی عمل من ننگ دارم

گفتم دمی با من ز رافت گفتگو کن

                                       گفتا به آب دیده دل را شستشو کن

گفتم دلم از بند غم آزاد گردان

                                       گفتا که دل با یاد حق آباد گردان

گفتم که شام تا دلها را سحر کن

                                       گفتا دعا همواره با اشک بصر کن

گفتم که از هجران رویت بی قرارم

                                       گفتا که روز وصل را در انتظارم ...

تا ظهورش...