نــا گـفـته ها !

^جوابـی نمـی _{شنویـم ؟!}

یکی از دوستام بهم گفت:

مدتیه که خـــدا مرا فراموش کرده و جوابم رو نمیده ...

اگه حرف شما هم همینه حتما این مطلب رو بخونید !!

بهش گفتم :

 ببین! بعضیا مثل تو به چگونگی ارتباط خودشون را با خدا که توی زندگی هست توجه ندارن. یعنی فکر میکنن که یکی دو بار دعا کردن خدا باید جبرئیل امین رو بفرسته روی زمین پیش اون فرد تا بگه : ما پیغام شما رو شنیدیم !!!

 اعتقاد به غیب ارزشی نداره. داره ؟ ایمان به غیب از لحظه ی نا امیدی شما از پاسخ شنیدن  شروع میشه ! ایمان به غیب یعنی من هیچی ندیدما؛ ولی قبول دارم ! خدا فرشته نازل نمیکنه پیش ما، وحی  هم نمی فرسته . ارزش ما به اینه. به پیامبراش وحی نازل می کنه چون که اونا رو می شناسه! میدونه چیکارست ! یعنی میدونه اینایی که انتخاب میکنه برای پیامبری اگر به اونا وحی نازل نشه، یقینشون و اعتقادشون به خــدا همون قدری هست که بوده. نه یکم کم میشه نه خللی وارد میشه، و نه ذره ای زیاد میشه !

امیرالمومنین علی علیه السلام می فرماید: « اگر همه ی پرده های غیب بالا برود ، ایمان من یک ذره افزایش پیدا نخواهد کرد. »

 چرا اینجوری میگن ؟ چون ایمانشون خیلی بالاست!!! دیگه ته ته ایمانه !!!

 اونایی که مستجاب الدعوه هستن و خدا فوری جواب اونارو میده، همگی این مرحله را گذروندن. هر چه خدا اونا رو امتحان کرده، سربلند بیرون آمدن و گفتن: خدایا میدونم که تو هوای من رو داری. در روایت آمده: مستجاب نشدن دعا یکی از دلایلش ، ممکنه بدی انسان باشه . یکی از دلایلش ممکن است شدت علاقه ی خدا به انسان باشه، و این یعنی عشق بازی خدا با بنده خوبش؛ توی یه جای دیگه فرموده اند :« حُسن ظن داشته باشید به خدا (به مطلب نفوس بد نزدن مراجعه بشه!)»؛ به خاطر همین ما باید از گناهامون توبه کنیم و بگیم : خدا دوستم داره و جوابم را نمی ده. بدونید که حتما خدا به شما علاقه داره. مثلا در سعی بین صفا و مروه دعایی داریم که میفرماید: خدایا حسن ظن من را به خودت زیاد کن. اگر اون دعای شما مستجاب بشه، اگر اینجا دعا کنی و مستجاب نشه میگی : خدا من را دوست داره به خاطر اینه!

 و اون (خــدا) میگه :تو پیش من بمون و از من درخواست کن تا یادم باشی؛ همیشه محتاجم باشی و کنار خودم ...

بعضی مواقع که خدا دعا رو خیلی خیلی زود مستجاب میکنه، برای بعضی آدم ها ! به خاطر این که سریع از درگاه خدا بره، چون روایت داریم : به او بدهید که برود. این آدم درستی نیست . نمی خواهم صدای او را بشنوم. (البته این برای کسانیه که با خدا خیلی حال نمی کنن)...

ولی وقتی گرفتاری که برای مومن پیش میاد ، علامت محبت خدا به اونه که دعوت و دعای اون رو زود اجابت نمیکنه.

 این خیلی نامردیه که فکر کنیم که خدا ما را فراموش کرده !! خدا فرعون را فراموش نکرد و به موسی گفت: با او آرام صحبت کن بلکه هدایت بشه ! اینجا محبتش رو به فرعون نشون میده!!

من گناهکار ، اگر کسی عیب من رو بگه ، خدا تمام گناهان من رو برای اون می نویسه.

خدا میگه که : «این بنده منه چرا آبروش رو بردی؟»

غیبت مگر گناه نیست؟ مثلا میگیم که ما آدم بدی هستیم که واقعا هم همینطور هست پس چرا بازم غیبت ما حرامه؟ پس ما را دوست داره...

 ما بعضی مواقع در محاوره هامون کفر می گیم. یکی از دوستام می گفت «: چکار کنیم امام رضا (علیه السلام) به ما نگاه کنه ؟»

مگه امام رضا نگاه نمیکنه ؟ این خیلی بی ادبیه و یه جورایی قدر نشناسی. اینکه ما دوست داریم ایشون به ما نگاه بکنه ، نتیجه ی نگاه امام به ماست. نباید اینجوری درباره ی این مسائل حرف بزنیم. باید بگیم: من مومن هستم .(به مطلب این مومن مومن کیه؟! مراجعه بشه) . خدا به من علاقه داره و هیچ وقت منو تنها نمیذاره و رها نمیکنه ...

دیدمون رو به خـــدا و رابطمون باهاش و زندگی عوض کنیم !