نــا گـفـته ها !

عضو بودن یا جزء بودن ؛ مسئله این است!

میدونستید که بین عضو بودن و جزء بودن فرق های زیادی وجود داره؟

یه مثال بزنم؟ به یه انگشت قطع شده که هیچ فایده ای برای ما نداره، میگن :جــــزء یا جزو.

ولی خود دست یا مثلاً پنجه ی دست ما که فایده داره برامون میگن : عضو.

 جزء به چیزی میگن که هیچ تاثیری توی روند کارهای ما نداره. به ما سود نمیرسونه که هیچ، خیلی وقت ها هم توی دست و پاست.  خداییش اگه شما یه انگشت قطع شده داشته باشی و همش توی دست و پات باشه و مجبور باشی حملش کنی اذیت نمیشی ؟! 100% آره.

ولی عضو به چیزی میگن که تاثیر چشم گیری توی زندگی ما داشته باشه. به ما سود میرسونه و ...

باری رو از دوش ما بر میداره. مثلا دست، وسایلی رو که میخوایم رو جابجا میکنه، مینویسه و هزارتا کار دیگه ای که بهتر میدونیم. ما از بودن عضو خیلی خوشحالیم چرا که کار ها رو آسون میکنه... مثل جزء نیست که از حمل کردنش اذیت بشیم... تازه این عضو میتونه بعضی از این جزء ها رو حمل کنه. خلاصه نه تنها کمک ماست بلکه به جزء ها هم کمک می کنه.

ویژگی دیگه ی عضو اینه که از مرکز فرماندهی دستور میگیره... دست از مغز ما دستور انجام کار میگیره دیگه درسته؟! پس در این مورد هم صدق می کنه.

حالا کل وجود ما ... برای فرمانده اصلی مون (امــــام زمان «عجل الله فرجه الشریف») :

عضو یا جزء ؟ بار بَردار یا سربار؟ سبب شادی دل یا موجب ریزش اشک ؟ فرمان بُردار یا فرمان گذار؟ تابع یا متکبر ؟ خدمتگزار یا خرابکار ؟ عــبـــــــد یا آزاد ؟

کـــــــدام ؟!

تو رو خدا بیاید یکم به این فکر کنیم ... مسیرمون رو مشخص کنیم. با خودمون خلوت کنیم؛ این سوالا رو از خدمون بپرسیم. جوابش رو هم بدیم ... ببینیم دوست داریم واقعا آقـــــا بیاد یا نه ؟ این « العَجَل العَجَل » گفتنمون برای چیه؟ برای خودمونه؟ که مثلا آقا بیاد مرغ ارزون شه ؟ مشکلات اقتصادی تموم شه؟ تحریم تموم شه؟ حقی که از ما خوردن زنده شه ؟

یا نه ؟! از این زمونه خسته شدیم؟ از بی امــــــام زمان بودن ؟ از بی کس بودن شیعه توی دنیا ؟ از غربت ؟ از دلتنگی ؟!

از خودمون بپرسیم که آیا منتظر هستیم تا خونخواهی سیدالشهدا رو بکنیم؟ تا انتقام سیلی مادر رو بگیریم؟

دوست داریم که قبر مادرمون حضرت زهرا رو پیدا کنیم؟ دوست داریم براش صحن و سرا بسازیم ؟ دوست داریم برای ائمّه ی بقیع حـــرم بسازیم ؟ دوست داریم پرچم ولایت امیرالمومنین عالـــم گیر بشه ؟!

دوست داریم به تقوای واقعی برسیم ؟ دوست داریم فرق دوست و دشمن رو بفهمیم ؟ دوست داریم دروازه های آسمون رو به ما باز بشه ؟ حقیقت عالم رو بفهمیم ؟

دوست داریم در رکاب آقا بجنگیم و شهید بشیم ؟؟؟! اللهم عجل لولیک الفرج

و اگـــر جوابمون «آری» هست، از همین حالا شروع کنیم...

با گفتن یه جمله ی کوتاه برگردیم :

اَستَغفِرُاللهَ رَبّی مِن جَمیعِ ذَنبی وَ جُرمی وَ اِسرافی عَلی نَفسی وَ اَتوبُ اِلَیک ...

تو رو خــدا یه کاری برای ظهورش بکنیم.

به قول آیت الله ناصری :« بعد از نمازهاتون بگید : خدایا فرج آقامونو برسون...»

کل مطلب توی این یه جمله خلاصه میشه : آقــــــا جز ما شیعیانش هیچ کسی رو نداره ...